គ្រីបផ្តោតបេសកកម្ម

មេរៀនទី ២២

ការថ្វាយបង្គំ

យើងជឿជាក់ថាអ្នកជឿទាំងអស់គួរតែមានឱកាសថ្វាយបង្គំព្រះដ៏មានព្រះចេស្ដាដោយសេរីនិងសេរីភាព។ ក្រុមជំនុំត្រូវបានលើកទឹកចិត្ដ ឲ្យ ថ្វាយបង្គំដោយលើកដៃបើចង់បានបើមានពាក្យសរសើរដែលគោរពអ្នកដទៃគោរពបូជាហើយមានឱកាសសំដែងការអធិស្ឋាននិងការសរសើរ។

យើងជឿថាព្រះជាព្រះដែលទាមទារការថ្វាយបង្គំរបស់យើងដោយមានរបៀបរៀបរយ។ ការមិនថ្វាយបង្គំព្រះដោយមានរបៀបរៀបរយរួមបញ្ចូលសកម្មភាពដូចជាការរាំមិនគោរពព្រះលោតផ្លោះឬរត់ជុំវិញទីជម្រក។ ការរាំរបស់ព្រះគឺគោរពបូជាការផ្តោតអារម្មណ៍របស់ព្រះការសរសើរនិងការកសាងក្រុមជំនុំ។ អ្នកថ្វាយបង្គំត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យសរសើរដល់ព្រះដោយសំលេងរបស់ពួកគេដោយនិយាយថាអាម៉ែនហាលេលូយ៉ាសិរីល្អសរសើរដំកើងព្រះអម្ចាស់និងសេចក្តីថ្លែងផ្សេងទៀតផ្តល់ការសរសើរតម្កើងដល់ព្រះ។ ការថ្វាយបង្គំព្រះដោយប្រើសំលេងរឺលើកដៃឡើងគឺជាជំរើសឯកជនហើយមិនគួរត្រូវបានបង្ខំដោយបុគ្គលណាម្នាក់ឡើយ។

សាំយូអែលទី ២ ៦: ១៤-១៦; ទំនុកដំកើង ៣០:១១; ១៤៩: ៣, ១៥០: ៤; កូរិនថូសទី ១ ១៤: ៣៣,៤០

តើការថ្វាយបង្គំជាអ្វី?

ការថ្វាយបង្គំពិតទាំងអស់គឺជាបញ្ហានៃបេះដូង។ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតគឺការឲ្យតម្លៃ ឬឲ្យតម្លៃដល់ព្រះលើសជាងអ្វីៗផ្សេងទៀត។ យោងតាម យ៉ូហាន ៤:២៣-២៤, អ្នកថ្វាយបង្គំពិតនឹងថ្វាយបង្គំព្រះបិតាដោយវិញ្ញាណ និងសេចក្តីពិត។ ដូច្នេះ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតចាប់ផ្តើមនៅក្នុងចិត្ត ហើយបន្ទាប់មកបង្ហាញខ្លួនឯងតាមរយៈពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាព។

មនុស្សជាតិត្រូវបានបង្កើតឡើងដើម្បីថ្វាយបង្គំព្រះ។ ដោយ​សារ​តែ​ការ​ដួល​រលំ​មនុស្ស​តែង​រសាត់​ទៅ​ក្នុង​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​របស់​ផ្សេងៗ។ គម្ពីរ​មាន​ការ​ព្រមាន​ជា​ច្រើន​អំពី​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​រូប​ព្រះ។ ការខ្វះការយល់ដឹងរបស់យើងអំពីអ្វីដែលរូបព្រះគឺរារាំងយើងពីការដោះស្រាយបញ្ហាទូទៅនេះសូម្បីតែក្នុងចំណោមពួកគ្រីស្ទានក៏ដោយ។ រូប​ព្រះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​យើង​ស្វែង​រក​ជំនួយ ឬ​ការ​សម្រាល​ទុក្ខ ជាជាង​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ព្រះ។ វាមិនមែនគ្រាន់តែជារូបចម្លាក់ឈើ ឬថ្មប៉ុណ្ណោះទេ។

ការគោរពប្រណិប័តន៍គឺច្រើនជាងពាក្យនៃបទចម្រៀង។ តាមរយៈការច្រៀង យើងកំពុងស្វែងរកការលើកតម្កើង និងលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់។ វាមិនមែនជាអ្វីដែលអាចធ្វើបានដោយមិនខ្វល់ខ្វាយនោះទេ។ យើងក៏ថ្វាយបង្គំព្រះដោយការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយរបស់យើង។ ព្រះត្រូវបានថ្វាយបង្គំដោយរបៀបរស់នៅរបស់យើង។ ព្រះត្រូវបានលើកតម្កើងនៅពេលយើងទទួលស្គាល់ភាពអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់នៅក្នុងការបង្កើត នៅពេលដែលយើងដឹងគុណ ហើយនៅពេលដែលយើងពឹងផ្អែកលើទ្រង់ដោយបន្ទាបខ្លួនដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់យើង និងថែរក្សាយើង។ ការគោរពប្រណិប័តន៍ពិតគឺជាបេះដូងដែលឆ្លើយតបនឹងភាពស្រស់ស្អាតរបស់ព្រះ។

ប្រភេទនៃការថ្វាយបង្គំ

ការថ្វាយបង្គំពិតមានពីរប្រភេទ៖

  1. អាចទទួលយកបានចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះដែលចាប់ផ្តើមនៅក្នុងចិត្ត ហើយបន្ទាប់មកត្រូវបានបង្ហាញនៅក្នុងពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាព។
  2. មិន​អាច​ទទួល​យក​បាន​ចំពោះ​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​ដែល​មិន​ចាប់​ផ្ដើម​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត មិន​ថា​អំពើ​ខាង​ក្រៅ​ជា​អ្វី​ឡើយ។

ការថ្វាយបង្គំសាជីវកម្មគឺជាចំណុចសំខាន់នៃការជួបជុំគ្នានៃពួកបរិសុទ្ធ។ ការ​ថ្វាយបង្គំ​រួម​បញ្ចូល​ទាំង​ការ​ស្តាប់​និង​ការ​គោរព​តាម​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះ។ ហេព្រើរ 10:25 រំលឹក​យើង​ថា យើង​មិន​គួរ​ឈប់​ជួប​ជុំ​គ្នា​ទេ ព្រោះ​យើង​ត្រូវ​ការ​ថ្វាយ​បង្គំ។

ការថ្វាយបង្គំសាជីវកម្មរួមមានការច្រៀង ការអធិស្ឋាន ការបង្រៀន ការសារភាព ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ការរួបរួម។ អ្វី​ដែល​សំខាន់​ក្នុង​ការ​គោរព​ប្រណិប័តន៍​គឺ​ថា​អ្វីៗ​គឺ​ផ្ដោត​លើ​ភាព​អស្ចារ្យ​និង​ភាព​ល្អ​របស់​ព្រះ។

kmKhmer