បុរស
មនុស្សគឺជាការបង្កើតដ៏ពិសេសរបស់ព្រះ ដែលបានធ្វើឡើងតាមរូបភាពរបស់ទ្រង់។ ទ្រង់បានបង្កើតពួកគេទាំងប្រុសទាំងស្រី ជាស្នាដៃនៃការបង្កើតរបស់ទ្រង់។ ដូច្នេះអំណោយនៃយេនឌ័រគឺជាផ្នែកមួយនៃភាពល្អនៃការបង្កើតរបស់ព្រះ។ នៅដើមដំបូង បុរសនោះគ្មានទោសពៃរ៍អ្វីទេ ហើយត្រូវបានផ្ដល់ដោយអ្នកបង្កើតរបស់គាត់ជាមួយនឹងសេរីភាពនៃការជ្រើសរើស។ ដោយការជ្រើសរើសដោយសេរីរបស់គាត់ បុរសបានធ្វើបាបទាស់នឹងព្រះ ហើយបាននាំបាបចូលមកក្នុងពូជមនុស្ស។ តាមរយៈការល្បួងរបស់សាតាំង មនុស្សបានរំលងបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះ ហើយធ្លាក់ចេញពីភាពគ្មានកំហុសដើមរបស់វា ដែលកូនចៅរបស់វាបានទទួលមរតកពីធម្មជាតិ និងបរិយាកាសដែលមានទំនោរទៅរកអំពើបាប។ ដូច្នេះ កាលណាពួកគេមានសមត្ថភាពខាងសីលធម៌ ពួកគេក្លាយជាអ្នកបំពាន ហើយត្រូវរងការផ្ដន្ទាទោស។ មានតែព្រះគុណនៃព្រះប៉ុណ្ណោះដែលអាចនាំមនុស្សចូលក្នុងការប្រកបដោយភាពបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ហើយអាចឲ្យមនុស្សសម្រេចបាននូវគោលបំណងដ៏ច្នៃប្រឌិតរបស់ព្រះ។ ភាពពិសិដ្ឋនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់មនុស្សគឺបង្ហាញឱ្យឃើញយ៉ាងច្បាស់ថាព្រះជាម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សក្នុងរូបភាពរបស់ទ្រង់ ហើយនៅក្នុងនោះព្រះគ្រីស្ទបានសុគតជំនួសមនុស្ស។ ដូច្នេះ មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍គ្រប់រូបមានសេចក្តីថ្លៃថ្នូរពេញលេញ ហើយសក្ដិសមនៃការគោរពនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់គ្រីស្ទបរិស័ទ។
លោកុប្បត្ដិ ១: ២៦-៣០; ២: ៥,៧,១៨-២២; ៣; ៩: ៦; ទំនុកតម្កើង ១; ៨: ៣-៦; ៣២: ១-៥; ៥១: ៥; អេសាយ ៦: ៥; ម៉ាថាយ ១៦:២៦; រ៉ូម 1:19-32; 3:10-18,23; 5:6,12,19; 6:6; 7:14-25; 8:14-18,29.
__________________________________________________________
មនុស្សជាតិគឺជាការបង្កើតមកុដរបស់ព្រះ ដោយសារពួកគេគឺជាការបង្កើតតែមួយគត់ដែលនិយាយជាពិសេសថាត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងរូបភាពនៃព្រះ។ លោកុប្បត្តិ ១:២៦-២៧. មនុស្សជាតិត្រូវបានផ្តល់សិទ្ធិអំណាចពិសេសលើផែនដីដែលព្រះបានបង្កើត។ លោកុប្បត្តិ ១:២៨-២០; ២:១៥-១៧. មិនមានរយៈពេលជាក់លាក់ណាមួយដែលបានលើកឡើងរវាងអ័ដាម និងអេវ៉ាដែលត្រូវបានគេដាក់នៅក្នុងសួនអេដែន និងការមកដល់នៃសត្វពស់នោះទេ។
ព្រះបានប្រទានដល់អ័ដាម និងអេវ៉ានូវសមត្ថភាពដើម្បីជ្រើសរើសស្តាប់បង្គាប់ ឬជ្រើសរើសមិនស្តាប់បង្គាប់។ មានច្បាប់តែមួយគត់ដែលពួកគេអាចបំបែកបាន ហើយនៅតែចូល លោកុប្បត្តិ 3:6 ទាំងអ័ដាម និងអេវ៉ាបានបំបែកច្បាប់តែមួយដែលពួកគេត្រូវបានផ្តល់ឱ្យដោយមានសង្ឃឹមថានឹងក្លាយដូចជាព្រះផ្ទាល់។
ការដួលរលំបានបណ្តាលឱ្យធម្មជាតិនៃអំពើបាបជាផ្នែកមួយនៃមនុស្សជាតិទាំងអស់។ យើងទាំងអស់គ្នាតស៊ូជាមួយអំពើបាប។ រ៉ូម ៣:១០, ២៣. គ្មានយើងណាម្នាក់អាក្រក់ដូចយើងអាចធ្វើទៅបានទេ ប៉ុន្តែគ្មានយើងណាម្នាក់បរិសុទ្ធគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឈរនៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះឡើយ។ យើងមានទំនោរធម្មជាតិចង់ធ្វើបាប។ រ៉ូម ៧. ការញែកចេញពីគ្នារវាងព្រះ និងមនុស្សជាតិបានបង្កើតតម្រូវការសម្រាប់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ។
ព្រះនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ និងបំណងប្រាថ្នាដ៏មហិមារបស់ទ្រង់ ដែលចង់ឃើញមនុស្សជាតិបានរស់ឡើងវិញចំពោះទ្រង់ តាមរយៈសេចក្តីសង្គ្រោះបានបញ្ជូនព្រះយេស៊ូវជាព្រះរាជបុត្រាតែមួយរបស់ទ្រង់ ឱ្យមកសងថ្លៃលោះអំពើបាបរបស់យើង ដើម្បីយើងអាចមានឱកាសបានសង្រ្គោះ។ យ៉ូហាន ៣:១៦. ទោះបីជាមានការលះបង់ដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ព្រះក៏ដោយ មនុស្សជាច្រើនជ្រើសរើសបដិសេធការផ្តល់សេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ដោយសារពួកគេស្រឡាញ់អំពើបាបរបស់ពួកគេច្រើនជាង។ យ៉ូហាន ៣:១៩។
មនុស្សជាតិទាំងអស់នឹងប្រឈមមុខនឹងថ្ងៃមួយនៃការគិតឡើងវិញនូវអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ ហេព្រើរ 9:27 ។ ដោយផ្អែកលើការទទួលយក ឬការបដិសេធរបស់ពួកគេចំពោះការផ្តល់ជូនរបស់ព្រះនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ មនុស្សជាតិនឹងរស់នៅក្នុងស្ថានសួគ៌ ឬឋាននរក។