ការសង្គ្រោះ

សេចក្ដីសង្គ្រោះពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រោសលោះមនុស្សទាំងមូល ហើយត្រូវបានផ្តល់ជូនដោយសេរីដល់អស់អ្នកដែលទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលតាមរយៈព្រះលោហិតរបស់ទ្រង់ផ្ទាល់បានទទួលការប្រោសលោះអស់កល្បជានិច្ចសម្រាប់អ្នកជឿ។ នៅក្នុងន័យទូលំទូលាយបំផុត ការសង្គ្រោះរួមមានការបង្កើតឡើងវិញ ការរាប់ជាសុចរិត ការរាប់ជាបរិសុទ្ធ និងការលើកតម្កើង។ គ្មាន​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ​ណា​មួយ​ក្រៅ​ពី​សេចក្ដី​ជំនឿ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​លើ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ជា​ព្រះអម្ចាស់​ឡើយ។ សេចក្ដីសង្រ្គោះគឺជាអំណោយពីព្រះ ហើយគ្មានកិច្ចការណាដែលមនុស្សណាអាចធ្វើដើម្បីទទួលបានអំណោយនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនេះទេ។

ការបោះឆ្នោតគឺជាគោលបំណងដ៏ថ្លៃថ្លារបស់ព្រះដែលទ្រង់បង្កើតឡើងវិញធ្វើឱ្យបរិសុទ្ធធ្វើឱ្យបរិសុទ្ធនិងលើកតម្កើងមនុស្សមានបាប។ វាស្របនឹងព្រះដែលផ្តល់ឱ្យមនុស្សម្នាក់ៗនូវឆន្ទៈសេរី។

អ្នកជឿពិតទាំងអស់ស៊ូទ្រាំរហូតដល់ទីបញ្ចប់។ អស់​អ្នក​ដែល​ព្រះ​បាន​ទទួល​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ ហើយ​បាន​ញែក​ជា​បរិសុទ្ធ​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​ទ្រង់ នោះ​នឹង​មិន​ធ្លាក់​ចេញ​ពី​ស្ថានភាព​នៃ​ព្រះគុណ​ឡើយ ប៉ុន្តែ​នឹង​តស៊ូ​រហូត​ដល់​ទីបញ្ចប់។ អ្នកជឿអាចធ្លាក់ចូលទៅក្នុងអំពើបាបតាមរយៈការធ្វេសប្រហែស និងការល្បួង ដែលពួកគេបានធ្វើឱ្យព្រះវិញ្ញាណសោកសៅ បង្អាក់ព្រះគុណ និងការលួងលោមរបស់ពួកគេ ហើយនាំមកនូវការតិះដៀលចំពោះបុព្វហេតុនៃព្រះគ្រីស្ទ និងការកាត់ទោសខាងសាច់ឈាមមកលើខ្លួនគេ។ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​នឹង​ត្រូវ​បាន​រក្សា​ទុក​ដោយ​ព្រះចេស្ដា​នៃ​ព្រះ តាមរយៈ​សេចក្ដី​ជំនឿ​ដល់​សេចក្ដី​សង្គ្រោះ។

ក។ ការបង្កើតឡើងវិញ

ការបង្កើតឡើងវិញ ឬកំណើតថ្មី គឺជាកិច្ចការនៃព្រះគុណរបស់ព្រះ ដែលអ្នកជឿក្លាយជាសត្វថ្មីនៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ វា​គឺ​ជា​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ចិត្ត​ដែល​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ តាម​រយៈ​ការ​ជឿជាក់​លើ​អំពើ​បាប ដែល​មនុស្ស​មាន​បាប​ឆ្លើយ​តប​ដោយ​ការ​ប្រែចិត្ត​ចំពោះ​ព្រះ និង​សេចក្តី​ជំនឿ​លើ​ព្រះអម្ចាស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការប្រែចិត្ត និងសេចក្តីជំនឿ គឺជាបទពិសោធន៍នៃព្រះគុណដែលមិនអាចបំបែកបាន។ ការ​ប្រែចិត្ត​គឺ​ជា​ការ​ប្រែ​ក្លាយ​ពី​អំពើ​បាប​ទៅ​កាន់​ព្រះ​យ៉ាង​ពិត​ប្រាកដ។ សេចក្តីជំនឿគឺជាការទទួលយកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការប្តេជ្ញាចិត្តនៃបុគ្គលិកលក្ខណៈទាំងមូលចំពោះទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះ។

ខ។ យុត្តិកម្ម

ការរាប់ជាសុចរិតគឺជាការលើកលែងទោសនិងការលើកលែងទោសរបស់ព្រះទាំងស្រុងលើគោលការណ៍នៃសេចក្ដីសុចរិតរបស់ទ្រង់ចំពោះមនុស្សមានបាបទាំងអស់ដែលប្រែចិត្តហើយជឿលើព្រះគ្រីស្ទ។ ការរាប់ជាសុចរិតនាំឱ្យអ្នកជឿមានទំនាក់ទំនងជាមួយសន្តិភាពនិងការពេញចិត្តពីព្រះ។

គ. ការរាប់ជាបរិសុទ្ធ

ការរាប់ជាបរិសុទ្ធគឺជាបទពិសោធន៍ដែលចាប់ផ្តើមពីការបង្កើតឡើងវិញដែលអ្នកជឿត្រូវបានញែកចេញតាមគោលបំណងរបស់ព្រះហើយអាចជួយឆ្ពោះទៅរកភាពចាស់ទុំខាងសីលធម៌និងខាងវិញ្ញាណតាមរយៈវត្តមាននិងអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដែលគង់នៅក្នុងគាត់។ ការរីកចម្រើននៅក្នុងព្រះគុណគួរតែបន្តពេញមួយជីវិតរបស់មនុស្សបង្កើតឡើងវិញ។

ឃ។ ការលើកតម្កើងសិរីរុងរឿង

ការលើកតម្កើងគឺជាការឈានទៅរកការសង្គ្រោះហើយជាស្ថានភាពចុងក្រោយនៃការប្រោសលោះ។

អ៊ី ទស្សនៈគោលលទ្ធិ

យើងទទួលស្គាល់ថាមានវិធីជាច្រើនដើម្បីកំណត់យ៉ាងពិតប្រាកដនូវអ្វីដែល Calvinism មានន័យ។ យើងនឹងមិនព្យាយាមកំណត់ទស្សនៈទាំងនេះជាមួយនឹងចម្លើយទទេនោះទេ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងជ្រើសរើសដើម្បីបញ្ជាក់នូវអ្វីដែលយើងជឿ។ យើងផ្ដល់នូវជំនឿទាំងនេះ ដើម្បីប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលលទ្ធិត្រឹមត្រូវ។

ភាពខុសគ្នាទាំងស្រុងនៃមនុស្សមានបាប

រ៉ូម ៣:១០-១១ចែងថាយើងទាំងអស់គ្នាជាមនុស្សមានបាប ហើយថាយើងមិនស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ទេ។ យ៉ូហាន ៦:៤៤ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានបន្ទូលថា គ្មាននរណាម្នាក់អាចមករកសេចក្តីសង្រ្គោះបានទេ លុះត្រាតែព្រះវរបិតាទាញទ្រង់មក។ យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែជាមនុស្សមានបាប រ៉ូម ៦:២៣ និយាយថា ដោយសារអំពើបាបរបស់យើង យើងទាំងអស់គ្នាបានទទួលទណ្ឌកម្ម។ គ្មាន​យើង​ណា​ម្នាក់​អាក្រក់​ដូច​យើង​អាច​ធ្វើ​បាន​ទេ ប៉ុន្តែ​ស្តង់ដារ​នៃ​សេចក្ដី​សុចរិត​គឺ​ជា​ភាព​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ ហើយ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា​ខ្វះ​ខាត។

2. ការបោះឆ្នោត

ព្រះគម្ពីរ, ក្នុង ពេត្រុសទី១ ១:២ចែងថាការបោះឆ្នោតគឺផ្អែកលើការដឹងជាមុនរបស់ព្រះ។ តើការដឹងមុននេះមានន័យយ៉ាងណា មិនត្រូវបានបញ្ជាក់ឱ្យច្បាស់លាស់នោះទេ។ យើងជឿថា ការបោះឆ្នោតគ្រាន់តែមានន័យថា ព្រះដឹងថាអ្នកណានឹងទុកចិត្តទ្រង់ នៅពេលពួកគេឮដំណឹងល្អ ហើយជ្រើសរើសពួកគេឱ្យឆ្លងកាត់រហូតដល់ ពួកគេត្រូវបានអនុលោមតាមរូបភាពនៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់។ (រ៉ូម ៨: ២៨-៣០). យើងជឿថាគ្មាននរណាម្នាក់អាចដឹងជាមុនថាព្រះនឹងសង្គ្រោះអ្នកណាឡើយ។ ដូច្នេះ មនុស្ស​ទាំង​អស់​ត្រូវ​បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​ដល់​គ្រប់​ជាតិ​សាសន៍។

3. ដង្វាយធួន

យើងជឿថាព្រះគ្រីស្ទបានសុគតសំរាប់មនុស្សគ្រប់គ្នា (យ៉ូហាន ១:២៩, ៣:១៦, ធីម៉ូថេទី១ ៤:១០). យ៉ូហានទី១ ២:២ ចែងថាព្រះយេស៊ូវគឺជាយញ្ញបូជាធួនសម្រាប់អំពើបាបនៃពិភពលោកទាំងមូល។ នេះ​មាន​ន័យ​ថា ដង្វាយធួន​គឺ​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន​សម្រាប់​មនុស្ស​គ្រប់​រូប ប៉ុន្តែ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​សម្រាប់​តែ​អ្នក​ដែល​ទទួល​យក​ព្រះគ្រីស្ទ​ជា​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ​ប៉ុណ្ណោះ។

4. ព្រះគុណ

ពេត្រុសទី២ ៣:៩, ១ធីម៉ូថេ ២:៤, ម៉ាថាយ ២៣:៣៧, ធ្វើ​យ៉ាង​ច្បាស់​នូវ​ករណី​ដែល​ព្រះ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​ពិភព​លោក​ទាំង​មូល​ទទួល​បាន​ការ​សង្គ្រោះ ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​មិន​ព្រម​មក​រក​ទ្រង់។ ម៉ាថាយ ២២:១៤ក៏ចែងថាមនុស្សជាច្រើនត្រូវបានហៅ (ត្រូវបានអញ្ជើញឱ្យមករកសេចក្តីសង្រ្គោះ) ប៉ុន្តែមានតែពីរបីនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានជ្រើសរើស (សុខចិត្តទទួលយក)។

5. ការអត់ធ្មត់របស់ពួកបរិសុទ្ធ

យើងជឿថាសេចក្ដីសង្រ្គោះមិនមែនកើតចេញពីការប្រព្រឹត្ដទេហើយយើងក៏អាចរក្សាសេចក្ដីសង្គ្រោះដោយការប្រព្រឹត្ដដែរ។ យើងក៏ជឿជាក់លើសុវត្ថិភាពដ៏អស់កល្បរបស់អ្នកជឿដែរ។ វាគឺជាព្រះផ្ទាល់ដែលកាន់កាប់និងរក្សាយើងឱ្យបានសង្រ្គោះ (យ៉ូហាន ៥:២៤, ១០: ២៧-២៩, ធីម៉ូថេទី ២ ១:១២) ។

លោកុប្បត្ដិ ៣:១៥; ១២: ១-៣; និក្ខមនំ ៣: ១៤-១៧; ៦: ២-៨; ១៩: ៥-៨; សាំយូអែលទី ១ ៨: ៤-៧, ១៩-២២; អេសាយ ៥: ១-៧; យេរេមា ៣១:៣១; ម៉ាថាយ ១:២១; ៤:១៧; ១៦: ១៨-២៦; ២១: ២៨-៤៥; ២៤: ២២,៣១; ២៥:៣៤; ២៧: ២២-2២៨: ៦; លូកា ១: ៦៨-៦៩; ២: ២៨-៣២; ១៩: ៤១-៤៤; ២៤: ៤៤-៤៨; យ៉ូហាន ១: ១១-១៤,២៩; ៣: ៣-២១, ៣៦; ៥:២៤; ៦: ៤៤-៤៥,៦៥; ១០: ៩, ២៧-២៩; ១៥: ១-១៦; ១៧: ៦,១២-១៨; សកម្មភាព ២:២១; ៤:១២; ១៥:១១; ១៦: ៣០-៣១; ១៧: ៣០-៣១; ២០:៣២; រ៉ូម ១: ១៦-១៨; ២: ៤; ៣: ២៣-២៥; ៤: ៣; ៥: ៨-១០; ៦: ១-២៣; ៨: ១-១៨,២៩-៣៩; ១០: ៩-១៥; ១១: ៥-៧, ២៦-៣៦; ១៣: ១១-១៤; កូរិនថូសទី ១ ១: ១ 1-2២,១៨,៣០; ៦: ១៩-២០; ១៥: ១០,២៤-២៨; ២ កូរិនថូសទី ៥ ៥: ១៧-២០; កាឡាទី ២:២០; ៣:១៣; ៥: ២២-២៥; ៦:១៥; អេភេសូរ ១: ៤-២៣; ២: ១-២២; ៣: ១-១១; ៤: ១១-១៦; ភីលីព ២:១២​-​១៣; កូល៉ុស ១:៩​-​២២; ៣:១; ថែស្សាឡូនីចទី១ ៥:២៣-២៤; ថែស្សាឡូនីចទី២ ២:១៣-១៤; ២ ធីម៉ូថេ ១:១២; ២: ១០,១៩; ទីតុស ២: ១១-១៤; ហេព្រើរ ២: ១-៣; ៥: ៨-៩; ៩: ២៤-២៨; ១១: ១-១២: ៨,១៤; យ៉ាកុប ១:១២; ២: ១៤-២៦; 1 ពេត្រុសទី ១: ២-២៣; ២: ៤-១០; យ៉ូហានទី ១ ១: ៦-២: ១៩; ៣: ២; វិវរណៈ ៣:២០; ២១: ១-២២: ៥

សេចក្ដីសង្រ្គោះគឺមួយ។ ចំណុចកណ្តាលនៃរឿងព្រះគម្ពីរ។ ចាប់ផ្តើមនៅក្នុងសួនអេដែន, (លោកុប្បត្តិ ៣:៦)ដែលជាកន្លែងដែលអំពើបាបបានចូលទៅក្នុងពិភពលោក ហើយមនុស្សជាតិបានធ្លាក់ពីស្ថានភាពដែលគ្មានអំពើបាបរបស់ពួកគេ រហូតដល់ចុងបញ្ចប់នៃវិវរណៈ។ (វិវរណៈ ២២:៣​-​៤)នៅពេលដែលអ្នកជឿកំពុងរីករាយនឹងវត្តមានរបស់ព្រះនៅស្ថានសួគ៌ សេចក្តីសង្គ្រោះគឺជាប្រធានបទដ៏សំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។

សេចក្ដីស្រឡាញ់ និងបំណងប្រាថ្នាដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះសម្រាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សជាតិ ធ្វើឱ្យព្រះគម្ពីរជារឿងស្នេហាដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលមិនធ្លាប់មាន (យ៉ូហាន ៣:១៦). មនុស្សជាតិមានតម្រូវការយ៉ាងខ្លាំងដោយសារតែធម្មជាតិដ៏មានបាបរបស់យើង។ (រ៉ូម ៦:២៣ ក)។ នេះ​ជា​តម្រូវ​ការ​ដែល​យើង​មិន​អាច​ជួប​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​បាន​ទេ។ មនុស្សជាតិបានរកឃើញថាខ្លួនវាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពអស់សង្ឃឹម ហើយមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាលំបាកនេះបាន។ ព្រះ​បាន​ឈាន​ជើង​ចូល​ជាមួយ​នឹង​ទង្វើ​ដ៏​ហួស​ហេតុ​នៃ​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​តក់ស្លុត ហើយ​និយាយ​យ៉ាង​ច្រើន​អំពី​ព្រះ និង​សេចក្ដី​ស្រឡាញ់​របស់​ទ្រង់។ (រ៉ូម ៥:១០)។ ម្តងម្កាល យើងសុខចិត្តផ្តល់អ្វីមួយដល់នរណាម្នាក់ ប៉ុន្តែយើងកម្រនឹងធ្វើដូច្នេះក្នុងរបៀបមួយដែលពិតជាមានតម្លៃដល់យើងនូវអ្វីមួយដែលមានតម្លៃសម្រាប់យើង។ ហើយជាធម្មតា យើងនឹងធ្វើបែបនេះសម្រាប់តែមិត្តភ័ក្តិ ឬនរណាម្នាក់ដែលយើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយប៉ុណ្ណោះ។ ព្រះនៅក្នុងសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏មហិមារបស់ទ្រង់បានប្រទានព្រះរាជបុត្រាដ៏មានតម្លៃរបស់ទ្រង់ជាយញ្ញបូជាដែលមានឆន្ទៈដើម្បីបង់ថ្លៃដ៏អាក្រក់នៅលើឈើឆ្កាងសម្រាប់អំពើបាបរបស់យើង ដូច្នេះយើងមួយចំនួនដែលជាសត្រូវ និងពួកឧទ្ទាមអាចមានទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់អស់កល្បជានិច្ច។

ព្រះ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​មនុស្ស​មក​ឯ​ទ្រង់​ដើម្បី​ទទួល​ការ​សង្គ្រោះ។ ( ធីម៉ូថេទី១ ២:៤ )។ យើង​ត្រូវតែ​មាន​ឆន្ទៈ​ដើម្បី​ប្រែចិត្ត​ពី​ការ​ធ្វើ​ជីវិត​តាម​ផ្លូវ​របស់​យើង និង​អំពើបាប​របស់​យើង ហើយ​ប្រគល់​ជីវិត​របស់​យើង​ចំពោះ​ទ្រង់ ។ (កិច្ចការ ១៧:៣០)។ រ៉ូម ១០:៩ចែងថា ប្រសិនបើយើងនឹងប្រកាសដោយមាត់របស់យើងថា "ព្រះយេស៊ូវទ្រង់ជាព្រះអម្ចាស់" ហើយជឿនៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកថាព្រះជាម្ចាស់បានប្រោសគាត់ឱ្យរស់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងបានសង្រ្គោះ។ ទំនួលខុសត្រូវមួយក្នុងចំណោមទំនួលខុសត្រូវរបស់អ្នកទាំងឡាយណាដែលបានទទួលប្រយោជន៍ពីសេចក្ដីសង្រ្គោះយ៉ាងបរិបូរណ៍ដោយព្រះគឺការប្រាប់អ្នកដទៃអំពីវា។ (រ៉ូម ១០:១៤)។ សេចក្តីសង្រ្គោះមិនដែលមានន័យថាផ្តល់ការធានារ៉ាប់រងអគ្គីភ័យដើម្បីរារាំងយើងពីនរកនោះទេ ប៉ុន្តែការចាប់ផ្តើមនៃទំនាក់ទំនងដែលយើងកាន់តែដូចព្រះគ្រីស្ទ រួមទាំងការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៃការផ្តល់សេចក្តីសង្រ្គោះដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះ។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩-២០)។